Feeling blue? U ziet het misgaan bij uw medewerker, maar u kunt niets. Of wel?

Feeling blue? U ziet het misgaan, maar u kunt niets. Of wel?

Het vandaag weer #BlueMonday: een jaarlijks terugkerend emotioneel dal na de gezellige feestdagen midden in de donkere winterdagen. Met een vitamine-D tekort, mislukte goede voornemens en nog mááánden te gaan naar de volgende vakantie is het voor veel mensen een periode waarin ze zich #somber voelen.

Om mij heen hoor ik ook veel werkgevers die met hun handen in het haar zitten door werknemers die “niet functioneren”. Een schoonmaker die het tempo niet kan bijbenen of een administratief medewerker die iedereen de huid volscheld. De schoonmaker heeft geen fysieke ongemakken en de administratief medewerker ontploft “zomaar”. Dit soort verhalen nemen in rap tempo toe.

Wat is hier toch aan de hand?

Feeling blue? U ziet het misgaan bij uw medewerker, maar u kunt niets. Of wel?

Wat is hier toch aan de hand?

Als werkgever of leidinggevende zijn de middelen zeer beperkt om de oorzaak te achterhalen. Volgens de AVG wet mag u namelijk enkel werkgerelateerde vragen stellen. Wanneer de werkschoenen, dweil, bureaustoel of computerscherm niet het probleem zijn, er geen sprake is van een tekort aan kennis of kunde en de werknemer aangeeft dat er geen beperkingen zijn die het werk niet meer mogelijk maken, mag u niet meer verder vragen.

Het Corona virus heeft ons twee jaar lang behoorlijk en had het zoals u weet enorme invloed op de maatschappij en het welbevinden van mensen. Isolatie zorgt ervoor dat men op zichzelf aangewezen is, en dat is moeilijk. Men voelt zich eenzaam en de gevolgen zijn stress, spanningsklachten, zich terugtrekken en “het niet meer zien zitten”. Hierdoor gaat men ook nog aan zichzelf twijfelen en ontstaat een neerwaartse spiraal. Dit soort klachten spelen zich in de privésfeer af, maar hebben ook grote invloed op het functioneren op het werk. Bovendien zijn hun leidinggevenden ook maar mensen. Als zij na herhaalde gesprekken over het functioneren niets kunnen veranderen, wordt bij hen het geduld en begrip voor medewerkers ook minder, waardoor het gesprek met de medewerker tot stilstand komt.

Deze medewerkers zijn een tikkende tijdbom. Het is wachten totdat deze klachten doorslaan naar een depressie of burnout. De combinatie van stress op het werk, in de privésfeer én in steeds toenemendere mate technostress (zoals door social-media aangewakkerde FOMO en prestatiedruk) haalt veel mensen onderuit.

Even terug naar het begin. De schoonmaker die zich frequent ziekmeld heeft geen rugklachten of schrale handen, maar misschien wél een chronisch ziek kind, geldproblemen of ligt in scheiding. De administratief medewerker heeft misschien veel zorgen op diens bordje en kan de mentale druk niet langer aan. Misschien herkent u zich in deze denkbeeldige werkgever uit dit voorbeeld en gaat er nu een lampje branden.

Wat kunt u doen?

U móet hulp inschakelen. Want u of de leidinggevende mag niet vragen naar de privésituatie. U kunt de #bedrijfsarts bellen, waar uw medewerker na een maandenlange wachttijd terecht kan. De kans is helaas groot dat de zorgen van uw medewerker in de tussentijd alleen maar groter worden en de klachten vervolgens verergeren.

Gelukkig zijn er ook andere opties, zoals een gesprek met een vertrouwenspersoon, coach, of de taakgedelegeerde van de bedrijfsarts. Bij hen kan uw medewerker wél binnen een week of twee terecht. Deze mensen hebben niet alle bevoegdheden van de bedrijfsarts, maar dat hoeft gelukkig ook helemaal niet. Voor veel mensen geeft een gesprek over hun problemen met onze POB’er in een veilige omgeving al een hele hoop opluchting. Een luisterend oor, begrip en medeleven en misschien zelfs een voorzichtige handreiking om perspectief te scheppen, kunnen de grijsblauwe lucht al doen opklaren. En laat dit nou net zijn wat deze mensen goed kunnen. Dat gesprek met de bedrijfsarts voor verdere doorverwijzing kan altijd nog. Tijdig actie kunnen ondernemen is zó veel effectiever om de negatieve spiraal te doorbreken.

BlueMonday is een mooi moment om uw medewerkers bewust te maken van de invloed van privéstress op het werk en hen kennis te laten maken met deze mogelijkheden. Wilt u hulp om een beter (mentaal) welbevinden bij uw medewerkers te realiseren? Dan staan mijn collega’s en ik landelijk voor u klaar!

Waarmee kunnen wij u helpen?